Hoe stellen we dit in, een voorbeeld.
Ga naar de gebruikersinstellingen. Dan naar Beheer > Artikelvoorfiltering.
Maak eerst een nieuw schema voor het filter en dan het nieuw filter.
Kies waarde waarop je wilt filteren, (meerdere waarden, voeg toe “of”), hieronder is gekozen op “Fabrikant”.
Alle artikelen met de fabrikanten die gekozen zijn worden dan zichtbaar in de boom bij “Artikelbeheer”.
Pas evt. de weergave boom aan:
Bepaal de weergave volgorde (1)
Sluit uit het bereik mechanica (2) (ik wil geen mechanische onderdelen zien).
Uiteindelijk in Artikelbeheer zie je dan een volgende boom verschijnen.
In de vorige post heb ik laten zien welke gegevens je nodig hebt om een schema juist te kunnen inrichten. In dit gedeelte wil ik een aantal tips geven om de database snel te vullen.
Dataportal
Dataportal
1e stap, maak gebruik van dataportal. Dan haal ik vast een basis op, en bewerkt die naar mijn wensen. Je kunt zoeken op artikel, en dan volgt er al snel een lijst met artikelen die het zoek gegeven bevatten.
Dan ga filteren op basis van fabrikant en op 3D gegevens. Immers als ik 3D files kan binnen halen op een eenvoudige manier, dan hoef ik ze niet te maken.
Zo heb ik laatst een reeks 3D files binnen gehaald van een fabrikant, om daarvan de macro’s te kunnen maken voor andere wartels. Immers het te maken gat PG16, M16 is gelijk, standaard, alleen de vormgeving is wellicht iets anders.
De meest gemaakte opmerking is dat dataportal niet de macro’s bevat zoals ik zou willen zien.
Dat klopt, maar hoe de macro is opgebouwd is vaak een cosmetische zaak.
Maar gegevens zoals functiedefinities, artikelgegevens, maten en dergelijke kun je wel hergebruiken.
Zelfs de macro gebruik ik vaak om vanuit die basis alles naar mijn hand te zetten. En dat scheelt toch wel weer veel tijd.
Veelal word er gemopperd dat dataportal niet de gegevens bevat die men nodig heeft. Dan kun je 2 dingen doen. Of zelf een artikel aanmaken en inrichten, of niet mopperen maar vooral kijken wat kan ik gebruiken aan gegevens binnen dataportal welke ik nodig heb voor de engineering
Mogelijkheden zien en uiteindelijk toepassen is vooruitgang.
Voorbeeld.
Stel ik wil beveiligingen aanmaken, wat is dan een mogelijke werkwijze?Doorgaans is het een reeks van waarden die je wilt gebruiken. Vanaf 1 – 64A bijvoorbeeld. Laten we uitgaan van een 1-polige beveiliging. Welke overeenkomsten ziet u dan?
Qua formaat zijn ze allen hetzelfde, qua aansluiting ook. Dat houdt in dat de 3D macro voor alle waarden kan worden toegepast, evenals de aansluitbeelden en functie sjablonen.
Het enige wat verandert is de omschrijving en de waarde, en wellicht het verliesvermogen.
Door nu 1 artikel aan te maken, en deze op de werking testen, kunt u deze later kopiëren om te gebruiken voor de andere beveiligingswaarden.
Een 2 polige macro is 2x zo groot, dan kun je de 1 polige als basis gebruiken, de maten en de waarden aanpassen, het functiesjabloon en de 3D macro en dan kun je daar op verder borduren.
Export naar Excel.
Wat ik meestal doe is een export maken van het artikel door gebruik te maken van een csv text bestand, deze te openen in Excel, en daar dan alles te kopiëren en aan te passen.
De volgende velden exporteer ik vaak, artikelnummer, omschrijving, hoogte, breedte en diepte, omschrijving, 3D macro, maar ook de hoofdgroepen, subgroepen waaronder het artikel valt.
Tip 1: In de EPLAN help zijn deze codes terug te vinden.
Tip 2: Open eerst excel, en daarna het csv bestand. Kies welke separator je hebt gekozen, en dan selecteer iedere kolom en zet deze op tekst. Zeker de kolom met ERP anders krijg je een getal notatie.
Als je dus artikelen gaat aanmaken, vraag je je dan af: “welke artikelen, delen kan ik hergebruiken?’’
Geen gegevens binnen dataportal?
Een 2 polige macro is 2x zo groot, dan kun je de 1 polige als basis gebruiken, de maten en de waarden aanpassen, het functiesjabloon en de 3D macro en dan kun je daar op verder borduren.
Export naar Excel.
Wat ik meestal doe is een export maken van het artikel door gebruik te maken van een csv text bestand, deze te openen in Excel, en daar dan alles te kopiëren en aan te passen.
De volgende velden exporteer ik vaak, artikelnummer, omschrijving, hoogte, breedte en diepte, omschrijving, 3D macro, maar ook de hoofdgroepen, subgroepen waaronder het artikel valt.
Tip 1: In de EPLAN help zijn deze codes terug te vinden.
Tip 2: Open eerst excel, en daarna het csv bestand. Kies welke separator je hebt gekozen, en dan selecteer iedere kolom en zet deze op tekst. Zeker de kolom met ERP anders krijg je een getal notatie.
Als je dus artikelen gaat aanmaken, vraag je je dan af: “welke artikelen, delen kan ik hergebruiken?’’
Geen gegevens binnen dataportal?
Als een deel van de artikel gegevens niet te vinden is, dan kunt u een reactie achterlaten bij het artikel.
Is het artikel of fabrikant geheel niet aanwezig, moet u bij de fabrikant op de website kijken en wellicht daar de gegevens ophalen. In de technische bladen staan vaak de hoogte, breedte en diepte, de maten, het verliesvermogen enz.
Gebruik 3D macro’s
Vraag tevens een 3D step file op om te kunnen gebruiken in uw artikel. Het is niet nodig om een 3D file te gebruiken, immers zijn de maten aanwezig maar het gebruik van de 3D step file, macro, heeft zijn voordelen.
- Het onderdeel is direct herkenbaar
- Aansluitbeelden kunnen makkelijker worden gepositioneerd
- Boorpatronen kunnen beter gecontroleerd worden
- Het oogt beter
En als u toch een 3D model wilt gebruiken, en de fabrikant kan die niet beschikbaar stellen, dan zijn er tal van 3D sites waarbij gebruikers deze wellicht al gemaakt hebben.
Effectief inzetten van databases.
Er zijn een aantal mogelijkheden om uw database op te bouwen. U kunt al uw gegevens in 1 database opnemen. Dan heeft u alles bij de hand, en kunt u starten met engineeren.
Maar het is ook mogelijk artikelen te verdelen over meerdere databases. En dat klinkt wellicht vreemd, maar ik zal het u uitleggen.
In een engineering flow zien we altijd een aantal stromen.
- Artikelen die altijd gebruikt worden, die als het ware op de plank liggen, of waarbij u hele scherpe kortingen op krijgt.
- Artikelen die weinig gebruikt worden, vaak op verzoek van de klant.
- Artikelen die incourant zijn, die werden gebruikt maar soms nog voorkomen, met name in oudere eerder opgeleverde installaties.
Enkele voorbeelden.
- Beheer database, hierin worden artikelen geïmporteerd en bewerkt, zodanig dat ze later gebruikt kunnen worden in de live database.
- Live database, dat is de database waar dagelijks uit geput word, gekoppeld aan uw ERP systeem.
- Klant database, met hun specifieke onderdelen.
- Incourant database, waarbij extra velden gebruikt worden om een kenmerk te zijn voor welke klant het was, type machine, locatie van de incourante materialen. Zo kun je wellicht snel lokaliseren waar wat ligt…
Gewoon maar wat ideeën die me zo te binnen schieten.
Hou het wel simpel, want teveel is onoverzìchtelijk.
Voordelen
- Vervuiling van de database wordt tegengegaan.
- Alleen wat u gebruikt is opgenomen in de database.
- Het aantal artikelen per database wordt lager, en hierdoor word de zoek snelheid hoger
- Als er voor een bepaalde klant niet meer geproduceerd wordt dan kunt u die database verwijderen.
Artikelen synchroniseren
Je kunt gebruikte artikelen in het project overhevelen naar een andere artikeldatabank.
Dat kan via het menu punt:
Hulpprogramma’s > Artikel > Huidig project actualiseren
Hierbij worden de artikelen vanuit het project naar de centrale klant databank gekopieerd. Op die wijze kunt u effectief gebruik maken van reeds bestaande gegevens en hoeft u niet alles opnieuw in te voeren.
En verder zijn de volgende menu punten ook erg handig.
Huidig project actualiseren:
Kun je alle verouderde opgeslagen artikelen door nieuwe systeemartikelen vervangen.
Huidig systeem voltooien:
Kun je de systeemstamgegevens aanvullen met alle in het project opgeslagen artikelen die nog niet in het systeem voorkomen.
De volgende blog.
De volgende blog zal ik wat dieper ingang op de werkwijze en het aanpassen van de cfg file die je gebruikt om artikelen met specifieke gegevens te kunnen exporteren, aan te passen en weer terug te lezen in artikelbeheer.
Tot slot…vergeet niet het grote gebod te gebruiken bij aanmaken van artikelen.
Maak voor dat je gaat aanmaken, wijzigen, importeren, altijd een backup van je database. Dit geldt niet alleen voor artikeldatabase, maar ook voor projecten. Wijziging? Maak eerst een backup van het project, artikeldatabase want:
“Gij zult backuppen”
Ik ga u nu meenemen naar de eerste stappen van de artikel implementatie. De basis voor welk project is de artikeldatabase die nog ingericht moet worden.
Natuurlijk kun je gaan voor de basis database, maar beter is een eigen nieuwe database in te richten.
Engineeren is vooruitzien.
Het ERP veld geworden kan bijv. dienen als referentie voor een koppeling met een inkoop systeem.
Uiteindelijk zal de workflow er als volgt uitzien.
- Aan mij de taak om de artikelen aan te vullen met de benodigde gegevens.
- Collega’s gaan bezig met het schema en gaan in artikelbeheer starten met het maken van de bouwgroepen.
- Uiteindelijk zal alles samengevoegd en getest worden op de juiste werking.
- En specifieke zaken zullen door mij worden uitgezocht en in een later tijdstip gedeeld met mijn collega’s.
Daarnaast is er continu overleg omtrent de voor van de macro’s in algemene zin, met name ook de schema macro’s, beste opbouw, testen, meldingen beheer enz. enz.
Alles gaat pas live als het door en door getest is.
Niet uitsluitend voor de paneelbouwer.
Ook zullen we kijken welke verwerkingen we nodig hebben om de paneelbouw van de juiste informatie te voorzien.
Alleen paneelbouw is niet leidend in de opzet van de schema’s en verwerkingen.
Waarom? Omdat een paneel alleen in de beginfase bij de paneelbouwer staat. Daarna staat die bij de klant.
Informatie is nodig voor de technici die de machine gaan installeren en in bedrijf stellen, alsmede de mensen die onderhoud moeten plegen en storingen moeten oplossen.
De juiste documentatie snel op de plek van de storing voorhanden hebben is een pre. Anders komt de productie in gevaar.
Artikeldatabase.
Hierin kennen we 4 vormen:
– Standaard database
– Probeer database
– Beheer database
– Live database
De standaard database is de database zoals geleverd door EPLAN.
De probeer database is de database om zaken te testen, eigen artikelen aanmaken en gebruiken. Ofwel een grote “bak” van niet terzake doende artikelen.
De beheer database is de database van nieuwe artikelen, die aangevuld worden met de juiste gegevens, zoals bijv. artikel documenten in pdf, extra waarden die we willen weten en ga zo maar door.
Uiteindelijk als alles getest is, dan word het gekopieerd naar de live database, dat is de database die uiteindelijk gebruikt zal gaan worden als we daadwerkelijk de schema’s gaan maken.
Artikeldatabase nader bekeken.
Welke gegevens willen we vast leggen binnen artikelbeheer.
Allereerst de bekende gegevens, zoals breedte, hoogte en diepte.
Maar ook certificeringen zoals UL.
Ook hebben we speciale extra velden aangemaakt in de vrije eigenschappen.
Beveiligen van velden.
Om nu te voorkomen dat onze velden die we zelf hebben aangemaakt, overschreven gaan worden, hebben we deze beveiligd tegen overschrijven bij import.
Dat is een optie bij Artikelimport in het veld Velden beveiligen op […].
Documenten
Dan ook de documenten die een eigen plek krijgen in de EPLAN mappen.
Dit zijn andere documenten dan bij de standaard import van artikelen worden meegegeven.
Document 1: Engelse taal
Document 2: Nederlandse taal
Document 3: Duitse taal
Voordeel:
Een vaste plek op het netwerk. Geen link naar internet, deze kunnen wijzigen.
Bij maken van pdf kunnen deze documenten worden bijgevoegd bij de gemaakte pdf. Engels is in deze preferent.
Het step file en 3D model.
Deze word, of gebruikt van de fabrikant, of opgehaald van internet en in sommige gevallen ook zelf gemaakt. Het zelf maken heeft vaak weer te maken met het juiste kleur gebruik en vooral ook het niet te ingewikkeld maken van de step file. Immers wat in een apparaat zit is geheel niet interessant. Alleen de buitenzijde.
Hoe lichter de step file hoe sneller het straks in EPLAN.
3D Macroproject.
Per fabrikant maken we een 3D macro project. Per macro word de plek ingesteld waar de macro’s worden weg geschreven. We hebben gekozen voor een eigen plek op de server in de volgende vorm
…{fabrikant}3D{voorletters fabrikant}_{naam macro}_3D.ema
Nu wijken we af van de structuur van EPLAN en volgen onze eigen structuur.
De schema macro’s worden geplaatst in
…{fabrikant}
Dus staat alles mooi bij elkaar.
Stepfile inlezen.
Ik heb eerst de mate van detaillering bij import ingesteld. Voor grote objecten zo klein mogelijke detaillering, voor kleine objecten (wartels) zo groot mogelijke detaillering.
Zodra ik de stepfile geladen heb, ga ik eerst (indien nodig) alle logische items combineren. Het hangt er een beetje af hoe de macro eruit ziet.
Dan voeg ik het montageoppervlak toe, zet de view op ZO-isometrisch en kijk of richting klopt.
Dan word de handle geplaatst, de naam ingevuld enz. Enz.
Vervolgens ga ik kijken of er nog montagepunten nodig zijn om andere artikelen te kunnen koppelen op het 3D ontwerp. Met name met de Lenze regelaars is dat het geval. De namen van die montagepunten maak ik gelijk aan die genoemd in de gegevens van de fabrikant.
Aanvullende onderdelen die dan nog geplaats moeten worden, krijgen een handle met een al dan niet vast toegewezen montagepunt.
Er zijn in de Lenze regelaar enkele units die een vaste plek hebben.
Aansluitbeelden.
Per onderdeel maak ik tevens de aansluitbeelden aan. Dit geeft informatie over de aansluiting en word straks gebruikt bij het routeren van de bedrading. Ik probeer zoveel mogelijk in te vullen, draaddiktes, wat voor type aansluiting is het, maar ook het aandraai moment. Immers in de 2.8 is het nu mogelijk die mee te exporteren naar een bedradingslijst.
Boorsjabloon.
Ook een boorsjabloon maak ik aan daar waar nodig is. En soms zijn er meerder per artikel aanwezig en kan men een keus maken. Zie hiervoor de Rittal koelers.
Apparaat geschikt voor rail bevestiging en boringen
Dat komt ook vaak voor. Dan maak ik een tweetal varianten. Een die snapt op de rail. De ander die snapt op de montageplaat.
Pas als een variant snapt op de montage plaat word het boorpatroon zichtbaar.
Het is mogelijk om te kiezen dat het boorpatroon altijd geboord moet worden, hetgeen een instelling in het boorpatroon is.
Verder verloop artikeldatabase.
De artikeldatabase word nu gevuld door mij en mijn collega’s. Vaak als artikel, maar soms ook als bouwgroep. En hierbij doel ik op bijv. de Lenze reglaars welke uit meerder onderdelen bestaan.
Vandaar dat de montagepunten de unieke namen krijgen.
Testcyclus.
Als dan alles voltooid ga ik de combinatie schemamacro, artikel, 3D model testen in de 3D omgeving met een aantal klemmen.
We maken gebruik van het paneel zoals gebruikt word bij de kantbank machines. Dit laatste is zeker noodzakelijk, alleen dan weet je of het werkt in onze omgeving.
De test is om te kijken of:
- Welke meldingen getoond worden in meldingen beheer (en dan oplossen of uitzetten)
- Het plaatsen van het 3D component goed verloopt.
- Of alle onderdelen vanuit de bouwgroep op de juiste manier geplaatst worden
- De routering juist is
- De boorpatronen juist uitgelijnd zijn.
Als dat zo is, dan krijgt het onderdeel een vinkje, en kan het gebruikt worden.
Nu we het proces in kaart hebben gebracht, wil ik u meenemen naar het inrichten van de artikeldatabase. Want wat hebben we nodig om een goed schema te maken en daarna de juiste gegevens te kunnen exporteren zoals montageplaat indelingen maar ook draden en klemmenstroken…
En de keus van het juiste artikel bepaalt uiteindelijk de uiteindelijke kosten van het project!
En de keus van het juiste artikel bepaalt uiteindelijk de uiteindelijke kosten van het project!
Tijd, de belangrijkste factor.
Je hebt tijd nodig om de artikeldatabase goed te vullen. Neem die tijd ook, of maak er tijd voor vrij. Beter 1 keer alles goed inrichten dan later merken dat je zaken toch nog mist. Overleg met collega’s, bepaal wat je nodig hebt aan het eind van het project.
Je hebt tijd nodig om de artikeldatabase goed te vullen. Neem die tijd ook, of maak er tijd voor vrij. Beter 1 keer alles goed inrichten dan later merken dat je zaken toch nog mist. Overleg met collega’s, bepaal wat je nodig hebt aan het eind van het project.
In dit artikel neem ik u mee naar wat gedachten over effectief artikelbeheer. Hierin wil ik het volgende behandelen.
- Welke gegevens zijn minimaal nodig?
- Op welke wijze kunnen we databases effectief inzetten
- En tot slot zullen we zien welke tijdwinst dit oplevert.
Meerdere databases?
Werk met meerdere databases, de beheer database waar je zaken in voorbereid. Een database waar de gebruiker uit kan putten, en een test database.
Heb je meerdere firma’s als klant, denk dan eens aan klant specifieke databases. Immer kun je een of meerdere schema’s aanmaken die schakelen tussen de databases.
Via Opties > Instellingen > Gebruiker > Beheer > Artikelen, maak je eenvoudig meerdere schema’s aan, die dan weer de juiste database kunnen aansturen, zowel de Mdb als de Sql databases.
Vink dan ook eens “artikelselectie met schemaselectie” aan. Dan kun je als je een artikel wilt gebruiken, selecteren welk schema je wilt gebruiken en daarmee de gewenste database.
Artikelgegevens.
Welke gegevens zijn noodzakelijk voor artikelen?
- Artikelnummer
- ERP Nummer. (Koppeling)
- Omschrijving in meerdere talen (Welke taal wil de klant?).
- Lengte, breedte en diepte (3D).
- 3D model (past het?).
- Verliesvermogen (Ritherm).
- Opgenomen stroom (Hoe groot moet de voeding zijn).
- Werkspanning.
- Aansluitgegevens zoals aansluitbeelden en functiesjablonen (Routeren).
- Mechanische gegevens zoals boorsjablonen (CNC).
- Indien aanwezig certificaten, en technische bladen (Export).
Artikelnummer.
Allereerst een artikelnummer, een uniek nummer, al dan niet voorzien van een ERP nummer, bestelnummer, en een omschrijving.
Let op je taalinstelling!
De omschrijving kun je in principe invoeren met de Nederlandse taal geselecteerd. Let op dat dit heel belangrijk is. Start je met het vullen van de artikeldatabase en/ of met je project, zorg dat de brontaal juist staat.
Het zal niet de eerste keer zijn dat je teksten invoert die later in het verkeerde taalveld zijn ingevoerd. Het is mij ook overkomen en die fout maak je maar 1 keer.
Hoe dat moet, zie de help file of je trainings documentatie.
ERP Nummer
Belangrijk voor koppeling met bijv. inkoop systemen. Zo kun je bestellijsten maken en die laten importeren in uw inkoop systeem, en dan kan men daar een selectie bij wie het beste ingekocht kan worden.
Vaak is de goedkoopste niet de beste. Goedkoop met een onbetrouwbare levertijd, is toch weer duurkoop.
Artikel documentatie.
Deze is belangrijk. Kies voor pdf’s op het netwerk. We willen fysiek op een tevoren afgesproken plek, de gegevens hebben.
Immers internet links kunnen verlopen na verloop van tijd.
Ander voordeel is dat je bij het creëren van een pdf, in een bepaalde taal, deze extra informatie kan genereren en plaatsen bij de bewuste pdf export in die taal, (het zijn aparte files, niet geïntegreerd in de project pdf).
Hoe dat gaat dat leg ik later uit. Of kijk in een van mijn webinars destijds gemaakt toen ik nog bij EPLAN werkte.
Hoe dat gaat dat leg ik later uit. Of kijk in een van mijn webinars destijds gemaakt toen ik nog bij EPLAN werkte.
Tot slot zorgen we ervoor dat de velden zoveel mogelijk gevuld zijn, die we tevoren hebben bepaald. Denk bijvoorbeeld aan de velden voor UL certificering, maar de eigen extra eigenschappen.
Mechanische opbouw.
Alle mechanische elementen die een bewerking nodig hebben worden voorzien van een boorpatroon.
Elektrische aansluitingen.
Ieder artikel krijgt (natuurlijk) het juiste functie sjabloon, evt. Aangevuld met een schema macro. Deze macro zal later gebruikt worden bij het engineeren en uiteindelijk zullen we de macro’s gaan inzetten om schema’s te genereren.
3D macro’s
Natuurlijk gaan we 3D macro’s inzetten om het paneel op te bouwen. Deze worden voorzien van de juiste gegevens om later te kunnen hergebruiken. Je kunt alleen de maten gebruiken, dan worden de onderdelen weergegeven als een kaal 3D object.
Maar we gebruiken uiteraard 3D step-files. Waarom?
- Aansluitingen kunnen beter geplaatst worden, omdat je ziet waar deze zich moeten bevinden.
- Montagepunten en basispunten kunnen nauwkeuriger gepositioneerd worden.
- Het is herkenbaar bij montage en in het veld.
- Het oogt beter, de opdrachtgever ziet wat hij besteld heeft.
Aansluitbeeld (lokaal)
Deze 3D macro’s worden standaard voorzien van een lokaal aansluitbeeld want die hebben we nodig om later de draden te kunnen routeren. Want ik heb al uitgelegd hoe een monteur de draden gaat aansluiten en dat willen we door routeren gaan automatiseren.
Uiteindelijk kan ik het aansluitbeeld welke lokaal gemaakt is, omzetten naar een aansluitbeeld die door meerdere artikelen gebruikt kan worden. Deze word dan opgenomen in de artikeldatabase.
Wat is het uiteindelijke doel.
Wat wil je met al deze gegevens. Omdat EPLAN een database is, kun je de data die er ingestopt is, er ook wel uithalen.
Verbindingslijsten, apparaat codes voor coderingen, draadnummers en ga zo maar door.
Er kunnen verbindingslijsten worden gemaakt, op de wijze zoals men gewend is, eerst de hoofdstroom, dan de stuurstroom, en dan de onderliggende verbindingen, al dan niet in volgorde van draaddikte en kleur.
Ook al heeft men functioneel ontworpen! Het is mogelijk.
Ofwel handwerk behoort dan tot het verleden, Pro Panel en routering kan dat veel sneller. Hierdoor kun je dan gebruik maken van Smartwiring.
Verbindingslijsten, apparaat codes voor coderingen, draadnummers en ga zo maar door.
Er kunnen verbindingslijsten worden gemaakt, op de wijze zoals men gewend is, eerst de hoofdstroom, dan de stuurstroom, en dan de onderliggende verbindingen, al dan niet in volgorde van draaddikte en kleur.
Ook al heeft men functioneel ontworpen! Het is mogelijk.
Ofwel handwerk behoort dan tot het verleden, Pro Panel en routering kan dat veel sneller. Hierdoor kun je dan gebruik maken van Smartwiring.
Ik heb dit terug naar de basis genoemd omdat in feite de paneelbouw de basis vormt voor alles wat we in EPLAN willen instellen, ontwerpen en uitvoeren. Ik ga hierbij eerst in de schoenen staan van de monteur, en kijken wat hij of zij nodig heeft om een paneel op te bouwen en te bedraden.
Deze werkwijze geeft inzicht in hoe je straks een EPLAN project zou kunnen inrichten.
Kastopbouw.
De gemiddelde schakelkast bestaat uit een frame, met daarom heen panelen, een deur en binnen in de kast een montageplaat.
Vaak is de volgorde van werken:
- Montageplaat
- Deur
- Dak
- Wartelplaat
- Zijplaten
Dit word in de meeste gevallen sequentieel verwerkt of wel men begint met het bewerken van de montageplaat, indelen en plaatsen van de onderdelen, en dan met het zwenkraam, deur en zo verder. Daarnaast worden alle benodigde materialen in een grote doos bij het project neergezet. En dan moet men alles gaan uitzoeken.
Alle delen moeten eerst:
- Mechanisch bewerkt worden, om vervolgens af te werken
- Dan kunnen de draadkokers en rails worden opgemeten, ze worden op maat gesneden, vervolgens gemonteerd
- Vervolgens worden alle onderdelen geplaatst en voorzien van een code.
- De bedrading word gelegd, al dan niet met een code.
- Een en ander zal getest moeten worden.
- En tenslotte gaat het op transport naar de klant.
Mechanische bewerking.
In veel gevallen word alles nog met de hand uitgemeten en uitgetekend, soms naar aanleiding van een 2D maten schets, of “zo doe ik het altijd”.
Goten en rails worden op maat gemaakt.
Dan volgt de mechanische bewerkingen van boren, tappen, afbramen, schoonmaken.
En daarna de opbouw van de montageplaat, deur enz.
En de onderdelen worden geplaatst en van een code voorzien.
En de onderdelen worden geplaatst en van een code voorzien.
Elektrisch aansluiten.
Nu de onderdelen geplaatst zijn gaan we het paneel bedraden. Of wel aan de hand van het schema gaan we eerst alle voedingslijnen leggen. Deze zijn aan elkaar verbonden (lees: Net), met een bepaalde voeding (lees: Potentiaal aansluiting), hebben een bepaalde kleur en draad dikte.
Daarna volgen vaak de de individuele verbindingen.
Hieronder een lijstje van veel voorkomende bewerkingen met erachter welke onderdelen van EPLAN je gebruikt.
We weten op voorhand, het te plaatsen apparaat is een artikel van de fabrikant.
Deze word geplaatst op een vooraf bepaalde plaats op de montageplaat.
Hetzij op een rail geklemd, hetzij op de montageplaat geschroefd. Al dan niet voorzien van hulpcontacten en andere toebehoren.
Op dit apparaat bevinden zicht aansluitingen.
Deze is verbonden met een ander apparaat middels een draad, draaddikte en kleur en een aderafwerking, ook wel eens voorzien van een draadnummer.
Deze moeten dus onderling verbonden worden. Hetzij aan de bovenzijde, of onderzijde of een andere gewenste richting.
De loop van de draad is van een aansluiting van het ene apparaat naar het andere apparaat, door een goot, hetzij linksom of rechtsom in de goot, op een zo effectieve manier. De draad die aangesloten word heeft een bepaalde draaddikte en kleur, en vaak ook een afwerking, ader eindhuls met een bepaalde afstrip lengte.
Soms mogen draden niet bij elkaar in de goot. Ook daar moet je rekening mee houden.
De draad word aangesloten op het onderdeel, door schroeven, of wat je vaak ook ziet veerdruk klemmen.
De draad word aangesloten op het onderdeel, door schroeven, of wat je vaak ook ziet veerdruk klemmen.
Per aansluiting mogen vaak maar 2 draden aangesloten worden. En soms zelfs maar 1.
Eventueel moet de draad gecodeerd worden, dit kan in diverse vormen zijn. Draadnummer, van en naar, apparaat code met apparaat aansluiting enz. Enz.3D macro
Schematype
Het bedraden gebeurt vaak vanuit een schema, tenminste dat lijkt me wel aan te raden. Veelal werkplaats georiënteerd, d.w.z. alle hoofdstroom op een aantal bladen, dan de stuurstroom, dan de klemmen voor externe sturing en de plc aansluitingen
Soms kom je ook functie gerichte tekenwijze tegen, waarbij alle aansluitingen, sturingen en meldingen bij elkaar op 1 of 2 bladen uitgetekend zijn.
Eigen lijstjes?
Voor de doorverbindingen worden vaak bedrading lijsten gemaakt. Zeker als men functioneel tekent. Dat is voor velen een crime, omdat op die manier de doorverbindingen uit het schema maar moeilijk destilleren zijn. Zo maakt men van alle potentiaal verbindingen lijsten om alle L1, L2 enz. te overzien en sneller te kunnen bedraden.
Draadgegevens?
Verder zie je in het schema het volgende. Een apart blad met alle draaddiktes, kleuren en voorschriften.
Wat er nu gebeurt is het volgende. De monteur gaat alle draden in het schema een markering geven welke kleur en welke draaddikte hij of zij moet gebruiken. Puur handwerk dus.
Daarna word iedere draad via de kortste weg in de goten gelegd, aangesloten en afgevinkt, gemarkeerd met een gele kleur om te laten zien welke draad er al aangesloten is. Het grote gevaar is dat je wel eens gestoord word door een collega en vergeet te noteren welke verbinding je het laatst hebt gelegd.
Ik denk dat dit in een notendop de manier van werken is binnen de paneelbouw.
Laten we dit nu gaan implementeren in EPLAN.
Laten we dit nu gaan implementeren in EPLAN.
Tot slot kunnen we ons, (kunt u) de volgende vraag stellen:
“Hoe krijg ik de opdracht binnen de gestelde tijd bij de klant, op een manier dat we er zoveel mogelijk winst op maken?”
Centralisatie, het toverwoord.
Eén project, met daarin alle gegevens opgenomen, om te dienen als basis voor het bestellen, montage, testen en uiteindelijk de assemblage bij de opdrachtgever. Met slechts een druk op de knop, kunnen we dan alle disciplines voorzien van, de voor hun benodigde gegevens.
Dat betekent dus optimaal engineeren. De basis van optimaal engineeren bestaat uit een aantal onderdelen:
- Een effectief gevulde artikeldatabase
- Juist (her)gebruik van schema’s
- Creëren van de juiste output voor de diverse disciplines
Bent u klaar voor de toekomst?