Als we de verbindingen eenmaal in EPLAN gerouteerd hebben is het mogelijk deze diverse vormen weer te geven. Denk aan een verbindingslijst, of Smart Wiring, of het zenden van de gegevens naar een draadconfectionerings machine.
Soms komt er een vraag of het mogelijk is om een klemmen overzicht te creëren, met daarin zichtbaar de aangesloten bedrading.
In dee blog geef ik een voorbeeld hoe dat te bewerkstelligen. Het is een basis en ik laat het aan u over om het verder uit te bouwen. Er zijn namelijk zoveel mogelijkheden.
Doel: Het inzichtelijk maken van alle aangesloten onderdelen op de etageklemmen.
Voor dit doel gebruiken ik een kopie van de “Klemmenaansluitlijst (.f13)”
De volgende gegevens wil ik terug kunnen vinden op het formulier.
- Klemnummer
- Etagenummer
- Doorverbindingen
Bron en doel:
- Ader afwerking
- Kleur
- Diameter
- Bron en doel
Er zullen lege plekken gaan verschijnen op de posities waar geen draad word aangesloten. Om vragen te voorkomen, wil ik de code “n.c.” (not connected) zichtbaar maken. Sommige lege plekken kunnen veroorzaakt worden, door aangesloten kabels, waarbij de aderafwerking niet bekend of ingevuld is.
Toe te passen formulier.
Hiervoor is het dynamische klemmenaansluitlijst formulier (.f13) gebruikt.
En ik heb het als naam gegeven: “A3_Klemmenaansluitlijst_V2”.
Formulier eigenschappen.
Om de code “n.c.” te kunnen tonen indien er zich geen aansluiting op de klem bevind, moeten we het volgende in de pagina eigenschappen op nemen.
Het is een tabel die je aankunt maken in de eigenschappen van het formulier. In bovenstaande afbeelding zie je dat een “lege waarde” vervangen word door een “uitvoertekst”.
Formulier opbouw
Allereerst de opmerking dat onderstaande afbeelding 90 graden gedraaid is. In werkelijkheid is het formulier horizontaal opgebouwd en word de klemmenstrook van links naar rechts opgebouwd. Alleen voor deze uitleg heb ik dit screenshot gedraaid. Maar voor de duidelijkheid heb ik een screenshot toegevoegd zoals het formulier in werkelijkheid eruit ziet.
Omdat op een klemaansluiting 2 draden kunnen worden gemonteerd, hebben we 2 velden nodig, een voor doel 1 en 1 voor doel 2. Dit geld ook voor de velden diameter, kleur, en de aderafwerking. In dit voorbeeld behandel ik alleen de bovenste rijen, en dan ook alleen bron. Het spreekt voor zicht dat de rest qua toepassing gelijk is, maar dat de eigenschappen anders zijn.
Aansluit gegevens: Bron en doelen.
Veld: Bron (source), dit is een berekend veld:
Van doel intern wil ik graag de ODC (volledig) tonen.
En als er niets in aangesloten, dan vind EPLAN ook geen ODC en moet de tekst “n.c.” worden gebruikt. Deze tekst hebben we net in “Tabel 1” toegevoegd.
Veld: Diameter.
Veld: Verbindingskleur nummer.
Veld: Ader afwerking
De andere zijde spreekt voor zich.
Klemgegevens.
Dan zijn we nu belandt in het midden van het scherm.
Hier zien we de klem gegevens
Veld: Etage
Dit laat de ingestelde etage zien, om verwarring te voorkomen, hebben we die aan beidde zijden van de klem geplaatst.
Veld: Grafische weergave voor interne vaste bruggen.
Veld: Klem
Veld: Inlegbruggen
En vanaf dit punt bouwen we de onderzijde op.
En zo kunnen we een formulier maken waarbij ook de draad informatie zichtbaar wordt bij de klem aansluiting. Het is een tussenstap om draden te kunnen monteren. Moet wel toegeven gebruik van Smart Wiring is en blijft veel handiger.
Bij het handmatig tonen zoals hier beschreven, moet je steeds aan het einde van de dag bijhouden waar je gebleven bent. Bij Smart Wiring, sluit je de applicatie, en de dag erop kan je collega verder daar waar jij geëindigd bent.
Het voorkomt fouten en verwarring.
Als we de verbindingen eenmaal in EPLAN gerouteerd hebben is het mogelijk om deze in diverse vormen weer te geven. Denk aan een verbindingslijst, of Smart Wiring, of het zenden van de gegevens naar een draadconfectionerings machine.
Soms komt er een vraag of het mogelijk is om een klemmen overzicht te creëren, met daarin zichtbaar de aangesloten bedrading.
In dee blog geef ik een voorbeeld hoe dat te bewerkstelligen. Het is een basis en ik laat het aan u over om het verder uit te bouwen. Er zijn namelijk zoveel mogelijkheden.
Doel: Het inzichtelijk maken van alle aangesloten onderdelen op de etageklemmen.
Voor dit doel gebruiken ik een kopie van de “Klemmenaansluitlijst (.f13)”
De volgende gegevens wil ik terug kunnen vinden op het formulier.
- Klemnummer
- Etagenummer
- Doorverbindingen
Bron en doel:
- Ader afwerking
- Kleur
- Diameter
- Bron en doel
Er zullen lege plekken gaan verschijnen op de posities waar geen draad word aangesloten. Om vragen te voorkomen, wil ik de code “n.c.” (not connected) zichtbaar maken. Sommige lege plekken kunnen veroorzaakt worden, door aangesloten kabels, waarbij de aderafwerking niet bekend of ingevuld is.
Toe te passen formulier.
Hiervoor is het dynamische klemmenaansluitlijst formulier (.f13) gebruikt.
En ik heb het als naam gegeven: “A3_Klemmenaansluitlijst_V2”.
Formulier eigenschappen.
Om de code “n.c.” te kunnen tonen indien er zich geen aansluiting op de klem bevind, moeten we het volgende in de pagina eigenschappen op nemen.
Het is een tabel die je aankunt maken in de eigenschappen van het formulier. In bovenstaande afbeelding zie je dat een “lege waarde” vervangen word door een “uitvoertekst”.
Allereerst de opmerking dat onderstaande afbeelding 90 graden gedraaid is. In werkelijkheid is het formulier horizontaal opgebouwd en word de klemmenstrook van links naar rechts opgebouwd. Alleen voor deze uitleg heb ik dit screenshot gedraaid. Maar voor de duidelijkheid heb ik een screenshot toegevoegd zoals het formulier in werkelijkheid eruit ziet.
Omdat op een klemaansluiting 2 draden kunnen worden gemonteerd, hebben we 2 velden nodig, een voor doel 1 en 1 voor doel 2. Dit geld ook voor de velden diameter, kleur, en de aderafwerking. In dit voorbeeld behandel ik alleen de bovenste rijen, en dan ook alleen bron. Het spreekt voor zicht dat de rest qua toepassing gelijk is, maar dat de eigenschappen anders zijn.
Aansluit gegevens: Bron en doelen.
Veld: Bron (source), dit is een berekend veld:
Van doel intern wil ik graag de ODC (volledig) tonen.
En als er niets in aangesloten, dan vind EPLAN ook geen ODC en moet de tekst “n.c.” worden gebruikt. Deze tekst hebben we net in “Tabel 1” toegevoegd.
Veld: Diameter.
Veld: Verbindingskleur nummer.
Veld: Ader afwerking
Klemgegevens.
Dan zijn we nu belandt in het midden van het scherm.
Hier zien we de klem gegevens
Veld: Etage
Dit laat de ingestelde etage zien, om verwarring te voorkomen, hebben we die aan beidde zijden van de klem geplaatst.
Veld: Grafische weergave voor interne vaste bruggen.
Veld: Klem
Veld: Inlegbruggen
En vanaf dit punt bouwen we de onderzijde op.
En zo kunnen we een formulier maken waarbij ook de draad informatie zichtbaar wordt bij de klem aansluiting. Het is een tussenstap om draden te kunnen monteren. Moet wel toegeven gebruik van Smart Wiring is en blijft veel handiger.
Bij het handmatig tonen zoals hier beschreven, moet je steeds aan het einde van de dag bijhouden waar je gebleven bent. Bij Smart Wiring, sluit je de applicatie, en de dag erop kan je collega verder daar waar jij geëindigd bent.
Het voorkomt fouten en verwarring.
Voor het uitleggen van modules wil ik eerst even teruggaan naar functiegericht ontwerpen. ObjectWe hebben een object. We kunnen dan de vragen stellen:
- Wat doet het het object? (functie)
- Waar bevindt zich het object? (locatie)
- En hoe is het object opgebouwd? (productaspect)
Laten we inzoomen op het product. Het product kan bestaan uit meerdere producten. Als voorbeeld een frequentieregelaar van Lenze. De gehele regelaar krijgt de ODC U1, maar bestaat hier uit meerdere onderdelen, welke ook een ODC hebben. 
In dit geval heeft deze Lenze regelaar een backplane, de regelaar zelf, alsmede enkele toegevoegde componenten zoals een brake-control, communicatie unit enz.. Dit geheel kun je dan zien al een module. Een module is: “Een verzameling artikelen die bij meerdere gemeenschappelijk geneste onderdelen hoort.” In ons voorbeeld:
- Aansluitbasis
- Regelaar die erop word gemonteerd.
- Bediening die op de regelaar hoort
- Communicatie module
- …
Deze unit heeft totaal 1 ODC maar heeft daarnaast geneste apparaten met een eigen ODC. Verder kijkend in de help van EPLAN. “Een module kan artikelen, bouwgroepen en andere modulen bevatten. De artikelen in een module bevatten daarnaast ook informatie over de artikelvarianten. Speciaal bij de apparaatselectie en bij verwerkingen wordt dan ook rekening gehouden met de technische gegevens van de varianten.” 
” Daarnaast, modulen hebben dezelfde eigenschappen als artikelen, maar bevatten daarnaast ook lijsten met subartikelen (zogeheten moduleposities). Deze subartikelen worden via een onderliggende ODC of een zogeheten “Module-ID” geïdentificeerd.” 
Ster/driehoekEen ander voorbeeld is een ster-driehoekschakelaar.Deze is eigenlijk 1 object, bestaande uit meerdere objecten die de aansturing verrichten.Ook dat zijn aparte onderdelen met een eigen ODC, met de overkoepelende ODC van de gehele unit. Bouwgroepen.Dit zijn samenstellingen van onderdelen, zoals bijv. EAO bediening elementen. Deze worden als het ware samengesteld uit diverse artikelen. Deze kunnen of apart besteld worden, maar vaak zie je ook een bestelnummer dat bepaalde bijbehorende artikelen bevat.
Omdat we hier spreken over 1 ODC, S1, H1, soms een combinatie van schakelaar en een indicatie, gemonteerd op 1 voet, blijft de schakelaar S1, en blijft de indicatie H1, en dan kunnen we deze beschouwen als bouwgroep. Kijken we in de help dan kunnen we daar het volgende lezen. Een bouwgroep is een verzameling artikelen die bij één onderdeel horen. Kenmerken.
- Heeft een eigen artikelnummer
- Kan zelf ook bouwgroepen bevatten.
- Artikelen in een bouwgroep bevatten ook informatie over de artikelvarianten.
Speciaal bij de apparaatselectie en bij verwerkingen wordt dan ook rekening gehouden met de technische gegevens van de varianten. 
Naarmete het ontwerp proces van een paneel vordert, en we hebben deze in een layoutruimte ontworpen, word het tijd voor de volgende fase. We gaan de verbindingen routeren binnen het 3D paneel. Het spreekt voor zich dat je wel de juiste licentie hebt aangeschaft anders heb je alleen een 3D ontwerp.
De echte kracht zit het in het routeren van alle bedrading, via de korste weg en de meest optimale route.
Artikelbeheer.
Basis van routering is het 3D model voorzien van aansluitbeelden. Deze kunnen zowel lokaal worden geplaatst als middels artikelbeheer. Bij het bijbehorende artikel koppel je dan een aansluitbeeld. Handig als meerdere artikelen gebruik maken van 1 type aansluitbeeld.
Let op dat aansluitingen overeenkomen met het functiesjabloon bij het artikel.
Wanneer merk je als het niet overeenkomt? Dan zie je ineens bij je 3D object extra aansluitingen verschijnen vaak met xyz waarden 0.
Routeringsbox.
Het is goed te weten dat rondom een 3D object zich een soort “routeringsbox” bevindt. Je ziet deze niet, maar is wel aanwezig. En er is een bepaalde afstand nodig van die box tot aan het eerste routeringspad. Waard om daarmee rekening te houden.
Mijn werkwijze
Hoe routeer ik een paneel.
Allereerst automatisch. Hier bepaald EPLAN aan de hand van de positie van het onderdeel en de verbinding, de meest optimale route.
Handmatig
Het kan zijn dat dit niet geheel lukt, en dan ga ik handmatig routeren. Ik gebruik veelal de optie “Ingang in het routeringspadnetwerk definiëren”.
Hierbij selecteer ik een onderdeel, en selecteer dan het routeringspad waardoor de draden gerouteerd moeten worden.
Je krijgt dan een venster waarin je kunt aangeven welke verbindingen door deze selectie moeten worden gerouteerd. In de help van EPLAN is een en ander terug te vinden.
Waar ik ook wel gebruik van maak is het toepassen van verbindinggfilters. Ik geef dan aan welke draden, opgegeven in de verbindingsdefintie, door welke goten geroutereerd mogen worden.
Routering handmatig veranderen.
Ook dit is mogelijk om de routering van een draad, ergens anders te laten routeren.
Routering handmatig veranderen.
Ook dit is mogelijk om de routering van een draad, ergens anders te laten routeren.
Filters
Soms wil je dat bepaalde draden niet door een bepaalde goot gerouteerd moeten worden.
Ik maak dan gebruik van een ” filter”.
Ik start in het project.
Opties > Instellingen > Projecten > “Projectnaam” > Routeringsverbindingen > Algemeen.
Kies het tabblad Verbindingsfilter. Je moet hier kiezen op welke verbindingseigenschap gefilterd moet worden, en daarbij vul je een bepaalde waarde in. In dit geval heb ik ingevuld “REG” van regelaar.
Kies het tabblad Verbindingsfilter. Je moet hier kiezen op welke verbindingseigenschap gefilterd moet worden, en daarbij vul je een bepaalde waarde in. In dit geval heb ik ingevuld “REG” van regelaar.
Dan selecteer je het routeringspad, waar de filtering moet plaats vinden, en klik op de … naast “Layoutruimte: Verbindingsfilter” en selecteer “actief” en de betreffende waarden.
Het resultaat is nu dat alle potentialen door dit filter gerouteerd gaan worden.
Let op:
Het is niet mogelijk om 2 routeringspaden te definieren in de goot. Het is of het een of het andere filter. Dus niet van filter 1 mag alleen van links onder in de goot, filter 2 rechts bovenin de goot. Dan moet je of een goot erbij plaatsen of, kijkend naar bovenstaand voorbeeld, gebruikmaken van een ” routeringspad”.
Als routeren niet goed gaat.
Mocht het routeren niet gaan zoals gewenst, selecteer dan het onderdeel waar het mis gaat, en zet (indien nog niet aangevinkt) aansluitbeeld op lokaal. Speel dan met de richtingen boven, onder, links of rechts, of met de xyz vector. Hoe dat laatste werkt staat in de help van EPLAN.
Door het onderdeel apart te selecteren en te kiezen voor routeren, dan word alleen dat onderdeel gerouteerd.
Zichtbaar maken van reeds gerouteerde draden.
Vaak als je een andere view kiest, of even naar een andere pagina springt, dan lijken alle draden ineens weg te zijn. Dan zou je opnieuw kunnen routeren, maar dat is niet nodig.
Open de verbindingen navigator, klik met je muis ergens in die navigator. In het snelmenu heb je dan de 2 opties, of een geselecteerde draad weergeven, of alle draden weergeven.
Door het onderdeel apart te selecteren en te kiezen voor routeren, dan word alleen dat onderdeel gerouteerd.
Zichtbaar maken van reeds gerouteerde draden.
Vaak als je een andere view kiest, of even naar een andere pagina springt, dan lijken alle draden ineens weg te zijn. Dan zou je opnieuw kunnen routeren, maar dat is niet nodig.
Open de verbindingen navigator, klik met je muis ergens in die navigator. In het snelmenu heb je dan de 2 opties, of een geselecteerde draad weergeven, of alle draden weergeven.
In deze blog wil ik graag dieper ingaan op het nut en mijn ervaringen met het routeren van verbindingen. Het zullen een aantal blogs worden, wat ideeën, instellingen die handig kunnen zijn, maar het is geen volledige cursus. Het zullen handigheidjes zijn welke ik tegen ben gekomen. Vaak gebaseerd op vragen vanuit paneelbouw, of onderhoud.
Vroeger
In die tijd werd er heel traditioneel getekend, alle motorgroepen bij elkaar, alle 24V enz. Ofwel het was paneelbouw gericht.
In de tijd dat ik zelf nog de panelen bedraadde was de werkwijze als volgt.
Eerst werd de montageplaat opgebouwd, en aan de hand van de positie van het onderdeel bepaalde ik via welk kortst mogelijke weg de draad gelegd moest worden.
Zeker met doorverbindingen (netten) was dat een uitdaging, omdat je tevoren wilde weten van welk punt naar welk punt bedraad moest worden, zodat je de draadboom op de tafel kon maken en later kon inbouwen.
Nu: functiegericht
Tegenwoordig weten we wel beter, en tekenen we functiegericht, hetgeen voordelen geeft bij storing zoeken en bij onderhoud. Immers de monteur ter plaatse heeft dan de juiste informatie op 1, 2 of 3 bladen voorhanden, in plaats van een heel schema door te bladeren.
Ik besef me dat de vraag vaak was: “geef me alleen de bewuste schema’s mee…”, of men haalde alleen de schema’s uit het schema pakket die men nodig had…en vergat die wel eens terug te leggen.
Oude werkwijze, herkenbaar?
Even terug naar het bedraden van de panelen. Ik heb veel lijsten gemaakt van alle doorverbindingen die in het schema zich bevonden. Aan de ene kant erg rustgevend werk, maar zeer arbeidsintensief, het koste veel tijd, en daarnaast moest je wel nauwkeurig zijn, want 1 verbinding vergeten koste veel tijd om te herstellen. Met 1 paneel niet zo erg, maar 10 op een rij, werd het verhaal wel anders.
Pro Panel routeren.
Nu hebben we (gelukkig) routering binnen Pro Panel. Ideaal om die taken van mij over te nemen.
Nu hebben we (gelukkig) routering binnen Pro Panel. Ideaal om die taken van mij over te nemen.
“Door het routeren worden er routeringsverbindingen tussen de 3D-artikelplaatsingen gegenereerd, die de daadwerkelijke loop van de draden en kabels in het routeringspadnetwerk volgen. Als er bij een artikelplaatsing geen aansluitingen zijn, worden die voorafgaand aan het routeren gegenereerd.
Naast het routeringstraject wordt ook de lengte van de draden bepaald. Alle berekeningen kunnen als bedradingsinstructie of voor het aansturen van draadconfectioneringsmachines worden gebruikt.”
Voordelen:
- Het bespaard tijd en geld.
- Fouten worden (door goed, geteste basis) geëlimineerd.
- Je kunt nu eenvoudig onderdelen verplaatsen, en daarmee wordt de draadloop aangepast.
- De spanningslijnen, doorverbindingen, lees netten, worden nu gegenereerd.
- Alles op basis van de meest effectieve draadloop.
- Vullingsgraad van de bedradingskokers kan zichtbaar worden gemaakt.
Export:
Alle verbindingen kunnen nu beschikbaar woorden gesteld door:
- Een verbindingslijst binnen EPLAN
- Een export naar Excel
- Een export naar een draadconfectionerings machine
- Gebruik te maken van Smart Wiring
Met of zonder 3D macro?
Het routeren (mits je de licentie bezit) kan met maar ook zonder 3D macro’s, dan wordt gebruik gemaakt van de afmetingen van het product, en nog een aantal voorwaarden. Maar dat leer je in de training. Ofwel Pro Panel en routeren, hoeft niet altijd te gebeuren met 3D macro’s, maar is wel sterk aan te raden.
Het routeren (mits je de licentie bezit) kan met maar ook zonder 3D macro’s, dan wordt gebruik gemaakt van de afmetingen van het product, en nog een aantal voorwaarden. Maar dat leer je in de training. Ofwel Pro Panel en routeren, hoeft niet altijd te gebeuren met 3D macro’s, maar is wel sterk aan te raden.
Routeren zonder het schema.
Ook dat is mogelijk. De opdrachtgever heeft wel een schema gemaakt, maar kan en mag die niet zonder meer tot beschikking stellen. Het is mogelijk om van die schema’s een 3D ontwerp te maken en te routeren. Kijk in in de help dan vind ik het volgende.
Onderdelen en routeringsverbindingen kunnen in de vorm van gegevens uit externe programma’s in een EPLAN-project worden geïmporteerd. Op basis van deze gegevens kun je een complete schakelkastopbouw maken en aansluitend in deze opbouw verbindingen te routeren.
Het importeren van onderdelen en routeringsverbindingen gebeurt in twee aparte stappen.
Eerst importeert we de onderdelenlijst.
Projectgegevens > Onderdelen > Importeren
Dan de routeringsverbindingen
Projectgegevens > Verbindingen > Importeren > Routeringsverbindingen
Dan volgt het opbouwen van het paneel en daarna het routeren.
Onderdelen en routeringsverbindingen kunnen in de vorm van gegevens uit externe programma’s in een EPLAN-project worden geïmporteerd. Op basis van deze gegevens kun je een complete schakelkastopbouw maken en aansluitend in deze opbouw verbindingen te routeren.
Het importeren van onderdelen en routeringsverbindingen gebeurt in twee aparte stappen.
Eerst importeert we de onderdelenlijst.
Projectgegevens > Onderdelen > Importeren
Dan de routeringsverbindingen
Projectgegevens > Verbindingen > Importeren > Routeringsverbindingen
(Bron: EPLAN Help)
Dus eerst opbouwen en dan routeren. Best krachtig. Wil je er meer over weten, dan neem contact op met EPLAN.
Aansluitbeelden.
Belangrijk bij routeren is dat er per onderdeel een aansluitbeeld aanwezig is. Deze geeft aan het aantal aansluitingen, met codes van het te routeren apparaat en de positie van de aansluiting. Een 3D model is dan erg handig omdat je dan gelijk kan zien waar zich de aansluitingen zich bevinden, en natuurlijk hoe het apparaat eruitziet.
Verbindingsdefintiepunten (als draden ingesteld)
Om ook draaddiktes te kunnen zien (en later te gebruiken voor export), kun je artikelen aanmaken die deze gegevens bevatten.
Wat erg handig is macro’s te maken van deze verbindingsdefinitie’s, waar je de lay-out tevens vastlegt en tevens het artikel invult van de verbinding. Maak tevens 2 varianten, waarbij een horizontale en verticale weergave van de waarden zichtbaar zijn.
Wat erg handig is macro’s te maken van deze verbindingsdefinitie’s, waar je de lay-out tevens vastlegt en tevens het artikel invult van de verbinding. Maak tevens 2 varianten, waarbij een horizontale en verticale weergave van de waarden zichtbaar zijn.
Faserail definitie.
Bij spanningsverdelingen heb je vaak te maken met 1 toevoer gevolgd door een doorverbindingskam. Als je deze gaat doorverbinden met draden, dan worden hier draden voor gerouteerd terwijl het een faserail is.
Hiervoor kun je een faserail definitie gebruiken.
Artikelen.
Waarden zoals doorsnede’s zijn belangrijk, buitendiameter, alsmede de max. buigradius. De maten moet je wel invullen met de notatie “mm” erachter, anders zie je de draaddikte niet tijdens het routeren. Beste is overal dat te doen. Door ook buitendiameters op te nemen in het artikel, kun je ook de vullingsgraad van de bedradingskokers zichtbaar maken.
Gebruik de cloud oplossing EPulse
De cloud oplossing Epulse is een heel effectieve oplossing. Ik kan dan een project uploaden, en aan derden, bijvoorbeeld externe paneelbouwers, maar ook de opdrachtgever, beschikbaar stellen.
Zij kunnen dan op basis van die gegevens het paneel bouwen maar ook commentaar geven die je dan als engineer weer kan verwerken, om zo de laatste stand van zaken te kunnen verwerken. Grote voordeel, verkleinen van het aantal fouten.
Zij kunnen dan op basis van die gegevens het paneel bouwen maar ook commentaar geven die je dan als engineer weer kan verwerken, om zo de laatste stand van zaken te kunnen verwerken. Grote voordeel, verkleinen van het aantal fouten.
Het is veilig, alleen de toegewezen personen kunnen en mogen de schema’s inzien.
Daarnaast is dit ook uitermate handig voor service technici, waar ook ter wereld men kan dan de schema’s raadplegen, of evt. opmerkingen erbij zetten, en dat in een beschermde omgeving. De opmerkingen kunnen dan weer verwerkt worden door de engineers.
Daarnaast is dit ook uitermate handig voor service technici, waar ook ter wereld men kan dan de schema’s raadplegen, of evt. opmerkingen erbij zetten, en dat in een beschermde omgeving. De opmerkingen kunnen dan weer verwerkt worden door de engineers.
QR Codes.
Kijkend naar nieuwigheden binnen EPLAN 2.9 waar nu ook QR-codes gegenereerd kunnen worden, zal dat ook wellicht interessant kunnen worden. Maar dat ben ik nog aan het over nadenken hoe dat toe te passen.
Sneak preview
In de komende blogs zal ik meer aandacht gaan geven aan wat praktische zaken zoals ik die in mijn werk tegen kwam. Het zal een aanvulling zijn op wat ik al weet. Dus voor de meer diepgaande werkwijze zul je toch tot EPLAN moeten wenden. De eerder opgenomen webinars van mij, geven veel informatie.
We kennen de kabel definitie maar weinigen kennen de faserail definitie.
Wat is een faserail definitie, en hoe gebruik ik die?
Bij spanningsverdelingen heb je vaak te maken met 1 toevoer gevolgd door een doorverbindingskam. Als je deze gaat doorverbinden met draden, dan worden hier draden voor gerouteerd terwijl het een faserail is. Door gebruik te maken van de faserail worden deze verbindingen niet opgenomen in de verbindingslijst.
Het begint met het plaatsen van de faserail.
Deze faserail moet verspreid worden over alle verbindingen die op de rail zijn aangesloten. De eerste plaatsing is een hoofdelement, de volgende plaatsingen horen bij het hoofdelement en worden dus een neven element. Hieronder zien we de verschillen als we met de muis op de verbinding gaan staan.
Aan het hoofdelement koppelen we dan het artikel, of meerdere artikelen, bijvoorbeeld de aansluiting zoals hieronder getoond is.
Ik heb er een webinar overgemaakt toen ik nog bij EPLAN werkzaam was. Hierin is ondermeer te zien het gebruik van railsystemen, met de bijbehorende onderdelen.
Surf naar “www.eplantrainingen.nl”, ga naar “Webinars” en dan “Maandelijkse tips and tricks”.
Hoe stellen we dit in, een voorbeeld.
Ga naar de gebruikersinstellingen. Dan naar Beheer > Artikelvoorfiltering.
Maak eerst een nieuw schema voor het filter en dan het nieuw filter.
Kies waarde waarop je wilt filteren, (meerdere waarden, voeg toe “of”), hieronder is gekozen op “Fabrikant”.
Alle artikelen met de fabrikanten die gekozen zijn worden dan zichtbaar in de boom bij “Artikelbeheer”.
Pas evt. de weergave boom aan:
Bepaal de weergave volgorde (1)
Sluit uit het bereik mechanica (2) (ik wil geen mechanische onderdelen zien).
Uiteindelijk in Artikelbeheer zie je dan een volgende boom verschijnen.
Vaak wordt gedacht dat standaardiseren, hergebruiken van schema’s, ophoud als het de standaardisatie traject klaar is.
Mijn mening? Dan begint het pas.
Wanneer is een standaardisatie klaar?
Ik denk nooit. Het blijft een proces van steeds weer gaan nadenken, wat kan sneller, efficiënter. Hoe implementeer ik nieuwe ideeën, hoe implementeer ik innovaties van het bedrijf in mijn standaard.
Kijk naar de toekomst.
Welke technologieën zijn aanwezig om het werk nog sneller, en efficiënter te doen.
Welke volgorde handhaaf je. Eerst de basis schema opzet maken, controleren op de werking, routering, meldingen beheer. Of gelijk starten met een macroproject?
Ik ga voor de volgorde project, macro project.
Ik ga voor de volgorde project, macro project.
Macroproject, als tweede
Ja nu pas. Ik heb eerst de schema’s gemaakt op basis van de aanwezige informatie. Natuurlijk voor zien van artikelen. En dan artikelen voorzien van 3D gegevens, aansluitbeelden en boorsjablonen.
Uiteindelijk getest en meldingen beheer gebruikt om vreemde zaken op te sporen.
Laat het testen door de gebruiker, of andere partijen die er mee moeten gaan werken.
En van die basis, daar gaan we de macro’s van maken.
Kennis overdracht
En hoe gaan we alles qua kennis overdragen, dat is belangrijk. Als men niet weet hoe een en ander ingesteld is en ingesteld moet worden, dan dan loop je vertraging op bij het “genereren” van projecten.
Daarnaast, als je panelen extern laat bouwen maak dan een dan een goed protocol dat duidelijk de stappen en de grenzen aangeeft.
Daarnaast, als je panelen extern laat bouwen maak dan een dan een goed protocol dat duidelijk de stappen en de grenzen aangeeft.
Informatievoorziening
Naar de toekomst kijken is ook bepalen met het team, welke output gaan we genereren voor de toeleverancier. Wat is nodig, wat is niet nodig. Welke extra (cloud) oplossingen gaan we wel en niet gebruiken. Welke output is “need to have” en welke “nice to have”?
E-Pulse, project in de cloud?
Inmiddels ben ik uit nieuwsgierigheid aan het testen met Epulse van EPLAN. Account aanmaken is simpel. Het project uploaden ook, en collega’s en toeleveranciers toegang geven is met een druk op de knop te realiseren.
Dan kan men je project inzien, commentaar bij zetten, die je dan weer kan verwerken op de zaak. Het maakt geheel niet uit waar je op dat moment bent, met Eview is dat overal inzichtelijk.
Samenvattend:
Standaardisatie houdt niet op bij de oplevering, dan begint het pas.
Een duidelijke visie en stategie zijn noodzakelijk om de volgende stappen te doen in het proces.
En vergeet niet: het is en blijft teamwork….
]]>Een duidelijke visie en stategie zijn noodzakelijk om de volgende stappen te doen in het proces.
En vergeet niet: het is en blijft teamwork….
Deze bedradingslijst moet voorzien zijn van:
- van aansluiting en naar aansluiting
- draaddikte
- draadlengte
- draadkleur
- striplengte
- aderafwerking
- aandraaimoment
Bovenstaand waren de velden die we als engineers van SafanDarley willen laten generen.
Nodig is:
Eerst een 3D model voorzien van aansluitbeeld.
Hieronder zie je een voorbeeld van een ingevuld aansluitbeeld.
Daar vul je ondermeer de minimale en maximale dwarsdoorsnede in alsmede
AWG, altijd handig, aandraaimoment en striplengte.
Waar geef ik de aderafwerking aan?
Waar ik tegen aanliep was het feit dat ik nergens de aderafwerking echt kan benoemen. Ja je kunt een en ander wel instellen bij het aansluitbeeld, maar je kunt geen waarde mee geven zoals “adereindhuls rood”. Na wat zoeken kwam ik tot de volgende oplossing.
Verbindingsdefinitiepunt.
Dan plaatsen we een verbindingsdefinitie punt op elke draad,
Waarom niet een draadinformatie overzicht aan het begin van het project. De monteur gaat toch bij iedere draad noteren welke kleur en doorsnede hij of zij nodig heeft. Ofwel waarom zullen we dat niet voor hem of haar reeds invullen?
Later kunnen we deze gegevens ook laten invullen middels een tijdelijk aanduiding object (TAO) waarbij in het geval van SafanDarley de waarden afhankelijk zijn van de tonnage van de kantbank.
Per verbindings definitie punten vullen we een aantal zaken in.
Draadkleur en draaddikte, alsmede vullen we hier de aderafwerking in.
Als alles goed is ingevuld kunnen we gaan routeren.
Draadartikel.
Alle verbindingsdefintiepunten die ik heb toegepast, daar is een unieke macro van gemaakt, gekoppeld aan een artikel. Of je koppelt het artikel aan het verbindingsdefinitiepunt macro.
Op die manier kun je lengtes per artikel laten optellen om zo een inschatting te kunnen maken hoeveel draad je nodig denkt te hebben.
Ook is het mogelijk het aantal draden te tellen die gerouteerd, lees aangesloten, zijn.
Verbindingslijst
Uiteindelijk zou het er zo uit kunnen zien.
Een lijst met alle te leggen verbindingen.
En wil je het helemaal digitaal hebben, overweeg dan eens Smartwiring.
Heel erg makkelijk om een project in te laden en dan per draad en aansluiting af te werken en af te vinken.
En als je stopt, de dag erop start je weer, waar jij (of je collega) gebleven is.
Overigens heb ik niet gekeken of de aderafwerking daar in ook te zien is.
Ik heb het pakket niet op mijn laptop staan.
]]>
Het hoofdstuk wat nu komt heb ik genoemd “schema standaardisatie”.
Op het moment dat het woord standaardisatie te horen is, raken al veel engineers in paniek. Veel gehoorde opmerking: “Dan zijn we gebonden aan…”. Terwijl standaardisatie niets anders is dan het hergebruiken van in dit geval schema’s.
Maar ons bedrijf heeft unieke machines, klant specifiek, er valt niets te standaardiseren?
Laat ik u uit de droom helpen, er valt zeker te standaardiseren.
Hoe maakt u uw project?
Kopiëren, en dan weglaten of toevoegen. 80%, zo niet meer, word hergebruikt. Dus maakt u gebruik van… een standaard.
Nu we dit ontkracht hebben, moeten we alleen opzoek gaan naar de grootste gemene deler. Bekijk uw projecten en schema’s eens goed en u zult ontdekken dat er meer overeenkomsten zijn dan u dacht.
En van al die overeenkomsten gaan we nu macro’s maken. Want die kunnen we uitstekend hergebruiken.
In eerste instantie voegen we het met de hand toe, maar u zult merken dat automatiseren toch veel sneller gaat. Weg met het geestdodend werk, tijd voor wat leuks. Hoewel het laatste niet aan je chef moet vertellen.
Welke smaak.
Venstermacro’s? Paginamacro’s?
Venstermacro’s? Paginamacro’s?
Veelal worden venster macro’s gemaakt. En soms pagina macro’s.
Laten we ons concentreren op de venster macro’s en dan volgende de pagina macro’s automatisch.
Ik ga niet uitleggen hoe je dat gaat maken. Daar heeft EPLAN hele goede webinars voor ontwikkeld, maar ik wil wel een handreiking doen wat je zou kunnen gebruiken.
Macroproject
We starten met een macroproject. Ik vind het zelf altijd prettig om onderscheid te maken tussen schema macro’s en 3D macro’s.
Ik maak meestal verschillende projecten aan.
Schema macro’s maak ik aan in een apart project, en dan zoals te zien is in het macro project van EPLAN welke meegeleverd word.
Ik kijk naar de toekomst, kan ik later mijn gemaakte macro’s gebruiken om te genereren? Het hoeft niet, maar dan is de uiteindelijke basis toch gelegd, want je wilt het jezelf zo makkelijk mogelijk maken.
3D macro maak ik aan per fabrikant. En zoveel mogelijk gebruik makend van bestaande 3D files, of het gebruik van step files die ik dan weer importeer.
Schema macro’s.
Hoe bouw ik die op. Bij voorkeur functiegericht. Voorzien met een TAO, zodat ik een waarde kan kiezen, en dan op de achtergrond alles automatisch word ingevuld.
Voorbeeld:
Schema met een motorschakeling, bestaande uit:
- Spanning aansluiting
- Beveiliging
- Contactor
- Klemmen
- Kabel
- Motor
Ik laat door de TAO het volgende variabelen invullen:
- Artikel voor de hoofdstroom draden (<HsVerbArt1>)
- Artikel voor de stuurstroom draden (<StVerbArt1>)
- Artikel voor de beveiliging (<BevArt1>)
- Artikel voor de contactor (<RelArt1>)
- Artikel voor de klemmen (<KlmArt1>)
- Artikel voor de kabel (<MtrKblArt1>)
- Lengte voor de kabel (<MtrKblLengte>)
- Artikel voor de motor (<MtrArt1>)
Het is zaak variabelen te kiezen welke een beetje aangeven waar het voor dient. HsVerbArt1, is de “hoofdstroom verbinding artikel 1”. Ik gebruik vaak _ i.p.v. spaties.
Het motor vermogen bepaalt de artikelen welke toegepast worden. Dus dat worden de waarden gebruikt van het motor vermogen.
Of wel waarden van: 0,35kW; 0,7kW en zo verder. Je mag zelf bepalen wat je wilt gebruiken. Als het maar duidelijk is.
Uiteindelijke doel.
Dus we maken een (venster) macro, zo compleet mogelijk, middels de functionele wijze, met motorvermogen keuze die alles voor mij invult.
Mochten het 2 pagina’s of meer worden, maak dan een paginamacro. Houd er rekening mee dat de TAO op 1 pagina alles kan invullen, niet op meerdere pagina’s.
Genereren van projecten, een logische stap.
Een project kun je natuurlijk gaan samen stellen door het maken van nieuwe pagina’s en invoegen van macro’s of paginamacro’s.
Je kunt ook Cogineer of EEC Professional gebruiken.
In de vorige post heb ik laten zien welke gegevens je nodig hebt om een schema juist te kunnen inrichten. In dit gedeelte wil ik een aantal tips geven om de database snel te vullen.
Dataportal
Dataportal
1e stap, maak gebruik van dataportal. Dan haal ik vast een basis op, en bewerkt die naar mijn wensen. Je kunt zoeken op artikel, en dan volgt er al snel een lijst met artikelen die het zoek gegeven bevatten.
Dan ga filteren op basis van fabrikant en op 3D gegevens. Immers als ik 3D files kan binnen halen op een eenvoudige manier, dan hoef ik ze niet te maken.
Zo heb ik laatst een reeks 3D files binnen gehaald van een fabrikant, om daarvan de macro’s te kunnen maken voor andere wartels. Immers het te maken gat PG16, M16 is gelijk, standaard, alleen de vormgeving is wellicht iets anders.
De meest gemaakte opmerking is dat dataportal niet de macro’s bevat zoals ik zou willen zien.
Dat klopt, maar hoe de macro is opgebouwd is vaak een cosmetische zaak.
Maar gegevens zoals functiedefinities, artikelgegevens, maten en dergelijke kun je wel hergebruiken.
Zelfs de macro gebruik ik vaak om vanuit die basis alles naar mijn hand te zetten. En dat scheelt toch wel weer veel tijd.
Veelal word er gemopperd dat dataportal niet de gegevens bevat die men nodig heeft. Dan kun je 2 dingen doen. Of zelf een artikel aanmaken en inrichten, of niet mopperen maar vooral kijken wat kan ik gebruiken aan gegevens binnen dataportal welke ik nodig heb voor de engineering
Mogelijkheden zien en uiteindelijk toepassen is vooruitgang.
Voorbeeld.
Stel ik wil beveiligingen aanmaken, wat is dan een mogelijke werkwijze?Doorgaans is het een reeks van waarden die je wilt gebruiken. Vanaf 1 – 64A bijvoorbeeld. Laten we uitgaan van een 1-polige beveiliging. Welke overeenkomsten ziet u dan?
Qua formaat zijn ze allen hetzelfde, qua aansluiting ook. Dat houdt in dat de 3D macro voor alle waarden kan worden toegepast, evenals de aansluitbeelden en functie sjablonen.
Het enige wat verandert is de omschrijving en de waarde, en wellicht het verliesvermogen.
Door nu 1 artikel aan te maken, en deze op de werking testen, kunt u deze later kopiëren om te gebruiken voor de andere beveiligingswaarden.
Een 2 polige macro is 2x zo groot, dan kun je de 1 polige als basis gebruiken, de maten en de waarden aanpassen, het functiesjabloon en de 3D macro en dan kun je daar op verder borduren.
Export naar Excel.
Wat ik meestal doe is een export maken van het artikel door gebruik te maken van een csv text bestand, deze te openen in Excel, en daar dan alles te kopiëren en aan te passen.
De volgende velden exporteer ik vaak, artikelnummer, omschrijving, hoogte, breedte en diepte, omschrijving, 3D macro, maar ook de hoofdgroepen, subgroepen waaronder het artikel valt.
Tip 1: In de EPLAN help zijn deze codes terug te vinden.
Tip 2: Open eerst excel, en daarna het csv bestand. Kies welke separator je hebt gekozen, en dan selecteer iedere kolom en zet deze op tekst. Zeker de kolom met ERP anders krijg je een getal notatie.
Als je dus artikelen gaat aanmaken, vraag je je dan af: “welke artikelen, delen kan ik hergebruiken?’’
Geen gegevens binnen dataportal?
Een 2 polige macro is 2x zo groot, dan kun je de 1 polige als basis gebruiken, de maten en de waarden aanpassen, het functiesjabloon en de 3D macro en dan kun je daar op verder borduren.
Export naar Excel.
Wat ik meestal doe is een export maken van het artikel door gebruik te maken van een csv text bestand, deze te openen in Excel, en daar dan alles te kopiëren en aan te passen.
De volgende velden exporteer ik vaak, artikelnummer, omschrijving, hoogte, breedte en diepte, omschrijving, 3D macro, maar ook de hoofdgroepen, subgroepen waaronder het artikel valt.
Tip 1: In de EPLAN help zijn deze codes terug te vinden.
Tip 2: Open eerst excel, en daarna het csv bestand. Kies welke separator je hebt gekozen, en dan selecteer iedere kolom en zet deze op tekst. Zeker de kolom met ERP anders krijg je een getal notatie.
Als je dus artikelen gaat aanmaken, vraag je je dan af: “welke artikelen, delen kan ik hergebruiken?’’
Geen gegevens binnen dataportal?
Als een deel van de artikel gegevens niet te vinden is, dan kunt u een reactie achterlaten bij het artikel.
Is het artikel of fabrikant geheel niet aanwezig, moet u bij de fabrikant op de website kijken en wellicht daar de gegevens ophalen. In de technische bladen staan vaak de hoogte, breedte en diepte, de maten, het verliesvermogen enz.
Gebruik 3D macro’s
Vraag tevens een 3D step file op om te kunnen gebruiken in uw artikel. Het is niet nodig om een 3D file te gebruiken, immers zijn de maten aanwezig maar het gebruik van de 3D step file, macro, heeft zijn voordelen.
- Het onderdeel is direct herkenbaar
- Aansluitbeelden kunnen makkelijker worden gepositioneerd
- Boorpatronen kunnen beter gecontroleerd worden
- Het oogt beter
En als u toch een 3D model wilt gebruiken, en de fabrikant kan die niet beschikbaar stellen, dan zijn er tal van 3D sites waarbij gebruikers deze wellicht al gemaakt hebben.
Effectief inzetten van databases.
Er zijn een aantal mogelijkheden om uw database op te bouwen. U kunt al uw gegevens in 1 database opnemen. Dan heeft u alles bij de hand, en kunt u starten met engineeren.
Maar het is ook mogelijk artikelen te verdelen over meerdere databases. En dat klinkt wellicht vreemd, maar ik zal het u uitleggen.
In een engineering flow zien we altijd een aantal stromen.
- Artikelen die altijd gebruikt worden, die als het ware op de plank liggen, of waarbij u hele scherpe kortingen op krijgt.
- Artikelen die weinig gebruikt worden, vaak op verzoek van de klant.
- Artikelen die incourant zijn, die werden gebruikt maar soms nog voorkomen, met name in oudere eerder opgeleverde installaties.
Enkele voorbeelden.
- Beheer database, hierin worden artikelen geïmporteerd en bewerkt, zodanig dat ze later gebruikt kunnen worden in de live database.
- Live database, dat is de database waar dagelijks uit geput word, gekoppeld aan uw ERP systeem.
- Klant database, met hun specifieke onderdelen.
- Incourant database, waarbij extra velden gebruikt worden om een kenmerk te zijn voor welke klant het was, type machine, locatie van de incourante materialen. Zo kun je wellicht snel lokaliseren waar wat ligt…
Gewoon maar wat ideeën die me zo te binnen schieten.
Hou het wel simpel, want teveel is onoverzìchtelijk.
Voordelen
- Vervuiling van de database wordt tegengegaan.
- Alleen wat u gebruikt is opgenomen in de database.
- Het aantal artikelen per database wordt lager, en hierdoor word de zoek snelheid hoger
- Als er voor een bepaalde klant niet meer geproduceerd wordt dan kunt u die database verwijderen.
Artikelen synchroniseren
Je kunt gebruikte artikelen in het project overhevelen naar een andere artikeldatabank.
Dat kan via het menu punt:
Hulpprogramma’s > Artikel > Huidig project actualiseren
Hierbij worden de artikelen vanuit het project naar de centrale klant databank gekopieerd. Op die wijze kunt u effectief gebruik maken van reeds bestaande gegevens en hoeft u niet alles opnieuw in te voeren.
En verder zijn de volgende menu punten ook erg handig.
Huidig project actualiseren:
Kun je alle verouderde opgeslagen artikelen door nieuwe systeemartikelen vervangen.
Huidig systeem voltooien:
Kun je de systeemstamgegevens aanvullen met alle in het project opgeslagen artikelen die nog niet in het systeem voorkomen.
De volgende blog.
De volgende blog zal ik wat dieper ingang op de werkwijze en het aanpassen van de cfg file die je gebruikt om artikelen met specifieke gegevens te kunnen exporteren, aan te passen en weer terug te lezen in artikelbeheer.
Tot slot…vergeet niet het grote gebod te gebruiken bij aanmaken van artikelen.
Maak voor dat je gaat aanmaken, wijzigen, importeren, altijd een backup van je database. Dit geldt niet alleen voor artikeldatabase, maar ook voor projecten. Wijziging? Maak eerst een backup van het project, artikeldatabase want:
“Gij zult backuppen”
